Nature photography by Dragisa Savic

Višegodišnja biljka. Rizom puzeći, sa dosta dugačkim, končastim korenovima i razvijenim stolonima. Stabljika visoka (10) 30-50 cm, uspravna, po malo uglasta, pokrivena listovima do iznad sredine, u gornjem delu pokrivena kratkim maljama, pri osnovi sa priljubljenim, na vrhu zatupastim do šiljatim, vrlo često svetlo ljubičastim listovima sličnim rukavcu. Listovi koso strče, sivozeleni, goli, sjajni, uzduž užljebljeni, duži od internodija, na naličju sa istaknutim nervima, donji su izduženo jajasti do eliptični, na gornjem delu stabljike izduženo lancetasti, na vrhu šiljati, pri osnovi se sužavaju u kratak rukavac koji obuhvata stabljiku, najviši su lancetasti, sa dugačkim šiljatim vrhom. Cvast pre cvetanja visi, rastresita, često izdužena, obično sastavljena od 8-15 srazmerno velikih cvetova koji su okrenuti na jednu stranu i vise, bez mirisa. Brakteje lancetaste do jajasto lancetaste, šiljate, sa većim brojem nerava, kraće ili ispod donjih cvetova malo duže od cvetova. Plodnik šestouglast, izduženo vretenast, nije spiralno uvijen, pokriven kratkim maljama, postepeno prelazi u spiralno uvijenu, ± jednako dugačku dršku. Listići perigona slobodni, po malo konkavni, spoljašnji jajasto lancetasti, sa više nerava, u početku zvonasto raspoređeni, kasnije strče, ± mrkozeleni, iznijansirani crvenkasto ili boje mesa, bočni unutrašnji kraći, na vrhu zatupasti, izduženo jajasti, pri osnovi crvenkasti, ka vrhovima beličasti, većinom sa 5 nerava. Labelum dugačak 10-12 mm, srazmerno dugačak kao i spoljšnji listići perigona, zadnji članak konkavan, beo, sa crvenim žilicama, pri osnovi sa narandžastim pegama, prednji je pokretljivo spojen sa zadnjim i odvojen dubokim urezom, okruglast do srcast, pljosnat, na vrhu zatupast, duž oboda talasasto isečeno nazubljen, beo ili išaran finim ružičastim žilicama, pri osnovi sa 2, sa prednje strane žuta uzdužna grebena. Ginostemijum kratak, žućkastozelen. Polinije svetlo žute. Čaura velika, izdužena, pri osnovi malo sužena, visi.

Raste na zabarenim livadama, vlažnim površinama u šumama, od nizije do predalpijskog pojasa. Oprašuje se entomofilijom; cvetovi proizvode nektar koji se nakuplja na dnu hipohila. Glavni oprašivači su solitarne i socijalne ose, i pčele iz roda Andrena prilikom sakupljanja nektara. Interesantna je činjenica da nektar ove orhideje ima narkotičko dejstvo na insekte posetioce, koje verovatno nastaje delovanjem kvasaca prisutnih na dnu hipohila. Nakon posećivanja većeg broja cvetova, insekti natovareni grozdovima polinarija i otrovani nektarom često padaju na zemlju.

Copyright © Dragiša Savić. All rights reserved.