Plodno telo: okruglasto ili ponekad na vrhu spljošteno, glatko ili grubo naborano, za podlogu vezano korenastim nastavkom, obavijeno je dvostrukom ovojnicom, spoljašnja ovojnica se zove eksoperidijum, deblja je, mekana, glatka ili vrlo slabo baršunasta, lomljiva, belkasta ili smeđasto-žućkasta. Unutrašnja ovojnica se zove endoperidijum, tanka je i bela, kasnije postane sivkasta i na kraju sivo-smeđasta. Endoperidijum je lomljiviji od eksoperidijuma. Plodno telo može narasti u prečniku 10-50 cm. Meso: u mladosti belo, mekano, kasnije postane žućkasto pa maslinasto-zeleno i bljuzgavo, na kraju se osuši u tamnosmeđu otrusinu, miris i ukus su prijatni, naravno dok je plodno telo mlado. Spore: okrugle, glatke, 4-5 µm, otisak spora je smeđ. Hemijske reakcije: meso sa gvajakolovim rastvorom postane zelenkasto-sivo, dok sa gvožđe sulfatom postane oker žuto. Stanište: raste leti i u jesen po poljima, vrtovima, na pašnjacima, u grmlju ili uz šumske puteve. Upotrebljivost: jestiva, dok je meso belo.