Višegodišnji polužbun. Stabljike polegle dugačke, na čvorovima sa adventivnim korenima i sa poleglim sterilnim i ustajućim ili uspravnim fertilnim izdancima, koji mogu biti visoki 20-40 cm. Listovi na kratkim drškama, zimzeleni, oko 5-6 (10) cm dugi i 2-3 cm široki, jajasti, pri osnovi zaobljeni ili malo srcasto usečeni, prema vrhu zašiljeni, po obodu sa finim trepljama, koje kasnije mogu i otpasti, sa perastom nervaturom; listovi pri dnu stabljike manjih su razmera. Cvetovi pojedinačni, u pazuhu listova, na drškama kraćim od pazušnih listova. Čašica kratka, levkasta sa linearnim režnjevima, po obodu sa trepljama. Krunica svetloplava ili ljubičasta, ređe bela. Prašni konci celom dužinom priljubljeni uz kruničnu cev. Plod iz dva meška, često nejednake dužine. Cveta od marta do maja meseca.

Raste po obodu šibljaka, na šumskim proplancima, otporna je prema suši i podnosi jaku insolaciju. Gaji se kao ukrasna biljka, pa se mestimično javlja i subspontano.

Naziv roda je prema Pliniju, koji naziva neku zimzelenu povijušu: vinca i vinca pervinka; možda i od latinske reči vincire = prezimiti.