|
|
Listopadni žbun ili nisko drvo, do 7
m visoko. Listovi na granama spiralno raspoređeni, prosti, okruglasti,
jajasti, izduženo jajasti ili objajasti, na vrhu okruglasti, široko
klinasti pri osnovi, celog oboda ili jedva nazubljeni, na licu goli.
Ujesen lišće dobija žutu, ružičastu, rujnu (ime!) ili tamnocrvenoljubičastu
boju. Obično jednodome biljke, ponekad dvodome. Cvetovi (u maju)
sitni, žutobeli ili zelenkasti, dvopolni ili samo sa prašnicima, često
se ne razvijaju do kraja; javljaju se u vršnim široko kupastim rastresitim
metličastim cvastima. Peteljke cvetova koji se ne razvijaju pokrivaju
se beličastim ili crvenkastim, odstojećim dlačicama,
što daje celoj plodonosnoj cvasti izgled bujne perjanice. Cvetovi petočlani.
Plod (avgusta-septembra) je suva koštunica, smeđe boje, sa mrežom
žilica i čašicom pri osnovi; obično ih je malo u krupnoj cvasti.
Raste u
sastavu listopadnih šuma, najčešće na obodu, ponekad dominira
u spratu žbunja.
Lišće
sadrži do oko 30% tanida, na sunčanim staništima više, u senci
manje. Iz lišća se dobija tehnički i farmaceutski tanin, a
iz drveta i lišća boje za kožu, vunu i svilu. Drvo trajno, koristi
se u stolarstvu. Vrlo dekorativna vrsta, uz to sa vrlo skromnim potrebama.
|
|
|